این مطلب را چندی پیش و زمانی که جدی تر در فضای رسانه«قلم دوانی»می کردم نگاشته ام و یک یادداشت«ژورنالیستی»است.در واقع یک گزارشی که هدف آن «از نگاه غضب آلود سردبیر دور بمانی» است.اما آمارهای جالبی دارد.

یک شرکت تحقیقاتی در انگلیس پرخورترین مردم جهان را معرفی کرد که ایران در رتبه ده کشور پرخور و پر مصرف جهان قرار گرفت.
در این رتبه بندی 10کشور نخست دنیا از نظر پرخوری عبارتند از: آمریکا، روسیه، مصر، مکزیک، آلمان، برزیل، بریتانیا، آرژانتین، ترکیه و ایران که بر اساس آمار منتشر شده در ایران 2 میلیون نفر دارای اضافه وزن هستند و حدود نیم میلیون نفر نیز چاق محسوب می شوند.
البته ایران نه تنها ایران در حوزه مصرف خوارکی ها مختلف توانسته است بین کشورهای اول جهان قرار بگیرد بلکه در مصرف لوازم آرایشی،روغن و نان نیز در صدر پر مصرف ترین کشور جهان قرار دارد.
در این باره موسسه آماری "تی ام بی ای " اروپا با بیان اینکه 30 درصد مواد آرایشی منطقه خاورمیانه در ایران مصرف می شود؛ اعلام کرد که ایران هفتمین کشور پر مصرف مواد آرایشی در جهان و دومین کشور پر مصرف در خاورمیانه است.
اگر نگاهی به مصرف سرانه کالاهای اساسی در کشور و مقایسه آن با دنیا نشان داشته باشیم، نشان داده خواهد شد که در مصرف سرانه شکر و روغن بالاتر از میانگین جهانی هستیم و عنوان بزرگترین مصرف کننده نان را در جهان به خود اختصاص دادیم.
چندی پیش معاون وزیر بازرگانی با اعلام اینکه ایران بالاترین مصرف نان در جهان را دارد و سالانه سه میلیون تن گندم در کشور اتلاف می شود، از برنامه های این وزارتخانه برای ساماندهی و بهسازی واحد های سنتی نان خبر داد وگفت: سرانه مصرف نان در ایران حدود 160 کیلو است که نسبت به کشورهای اروپایی نظیر فرانسه که 56 کیلوگرم و در آلمان 70 کیلوگرم در سال است بیشتر است.
ایران در مصرف سرانه شکر و روغن بالاتر از میانگین جهانی ، در برنج چهاردهمین مصرف کننده بزرگ جهان و در نان بزرگترین مصرف کننده جهان است.
بیش از 80 درصد نیاز داخلی روغن درحال حاضر ازطریق واردات تأمین می شود که قبلاً حدود 95 درصد وارد می شد و ایران در سال 2005 دهمین کشور واردکننده روغن در جهان بوده است میزان واردات سالیانه حدود 1.5 میلیارد دلار روغن و کنجاله می باشد.
سرانه مصرف قند و شکر در ایران در سال 1987 حدود 26.9 کیلوگرم بوده که این مقدار در سال 2006 به 28.97 و در سال 2007 به حدود 33.26 کیلوگرم افزایش یافته است به طوری که به گفته بسیاری از کارشناسان جهانی، مصرف سرانه شکردر ایران 3 کیلوگرم بالاتر از میانگین مصرف جهانی است.
یکی از لوازم توسعه اقتصادی کشورها اصلاح الگوی مصرفی مردم بوده است و در حال حاضر نیز کشورهای صنعتی جهان در حوزه غذایی از مصرف پایینی برخوردار هستند.
رهبر معظم انقلاب که در راستای برنامه های راهبردی و کلان کشور اقدام به نام گذاری سال ها می کنند نیز در سال 1388 با نام گذاری سال اصلاح الگوی مصرف خواستار توجه همه جانبه از سوی مردم و دستگاه های اجرایی به این امر شدند  که از سوی مسئولین و مردم با بی توجهی مطلق نگاشته شد و نه تنها شاهد اصلاح الگوی مصرفی کاملاً اشتباه مردم نبودیم بلکه نتیجه آن قرار گرفتن کشور در میان ده کشور پرمصرف جهان بود.
عادت بد مصرفی و خرید از دیگر معضلات مردم کشور محسوب می شود.با وجود بالارفتن قیمت مرغ در کشور باز شاهد خرید از سوی مردم بودیم و به یقین می توان گفت که اگر قیمت از این نیز بالاتر می رفت باز ما شاهد خرید مرغ در کشور بودیم.
مردم کشور در این خصوص هنوز فرهنگ درست خرید را نیاموخته اند و از سعه صدر کمتری برخوردار هستند،بازار در ماجرای مرغ دچار کمبود شده بود که شاهد هجوم مردم برای خرید بودیم و این امر به دلیل پایین بودن عرضه و افزایش تقاضا نتیجه ای جز بالارفتن قیمت ها نداشت و کار تا جایی بالاگرفت که دولت مجبور به هزینه میلیاردی برای واردات گوشت مرغ برای تنظیم بازار شد.
متاسفانه این عادت بد مصرفی تا زمانی که درست نشود بازار ایران شاهد این شک های بد اقتصادی خواهد بود.مردم ما باید یاد بگیرند که"زمانی که کالای گرانی می شوند آن را نخرند و یا با کالای ارزان تری جایگزین کنند "